Φεύγα

στίχοι Γιώργος Κορδέλλας/μουσική Δημήτρης Παπαδημητρίου

Μια νύχτα σαν κι αυτή
μέσα στην υγρή σιωπή
ξεγλυστρώ, τη μικρή μου αμαρτία
να συναντήσω, να συναντήσω.

Στης νύχτας τη σκιά
και στην αγκαλιά, παλιάς
ηδονής, σκοτεινής και πλανεύτρας
κρύβομαι πάλι, κρύβομαι πάλι.

Φεύγα.

Πως βρέθηκα εδώ
ποιο ακολουθώ κρυφό
της ψυχής σκοτεινό μονοπάτι
πως να γυρίσω, πως να γυρίσω.

Στης φυγής μου το κορμί
ανασαίνω
απ' του χθες τη φυλακή
ξεμακραίνω.

Φεύγα.

Πως βρέθηκα εδώ
και ακροβατώ γυμνή
στη σκηνή δίχως μάσκα και λόγια
πως να ξεφύγω, πως να ξεφύγω.

Φεύγα.

Κόψε και μοίρασε

στίχοι Λίνα Δημοπούλου/μουσική Αντώνης Μιτζέλος

Τι άλλαξε; τι χάλασε;
λες και πάνω στο διάφανο φως
μελάνι στάλαξε.
Πού χάνεσαι; πού τρέχει το βλέμμα;
ποια αλήθεια μου κρύβει ο καπνός
ή μήπως κρύβει ψέμα;

Θα κοιτώ στα μάτια σου
θα ρωτάω μέχρι να μου πεις
θα χτυπώ στα βράχια σου
ως το τέλος της σιωπής.

Τι ξέφτισε; τι έσπασε;
λες και επάνω μου χούφτες γυαλιά
η νύχτα πέταξε.
Ποιος έφταιξε και ποιον ν' αθωώσω;
να σε πάρω ξανά αγκαλιά
ή μήπως να θυμώσω;

Θα κοιτώ στα μάτια σου
θα ρωτάω μέχρι να μου πεις
θα χτυπώ στα βράχια σου
ως το τέλος της σιωπής.

Κόψε και μοίρασε στα δύο
πάντα η αγάπη θέλει δύο
δυο να γελούν στο ίδιο αστείο
δυο να ζεσταίνουνε το κρύο
δυο να μοιράζονται αμαρτία και θεό.

Κόψε και μοίρασε στα δυο
πάντα η αγάπη θέλει δυο
δυο μονομάχους στο πεδίο
δυο στο μαζί και στο αντίο
δυο να μοιράζονται τα πάντα ή το κενό.

Σκόνη και θρύψαλα

στίχοι Πάνος Φαλάρας/μουσική Στέφανος Κορκολής

Τώρα τι θέλεις να σου πω
μη με πιέζεις, δεν μπορώ
ξέρεις τα πάντα, τι ζητάς
έτσι με βρήκες, τι μιλάς.

Αν θα χαθείς, δεν θα χαθώ
μετά απ' όλα αυτά θα ζω
αν φταις εσύ, φταίω κι εγώ
λύση ποτέ δεν θα σου βρω.

Ύποπτες λέξεις μη μου λες
κάτι θα γίνει και θα κλαίς
ξέρω το νόμο της σιωπής
αν ψάξεις λίγο θα τον βρεις.

Πάθος τρεις μήνες και μετά
φρένο κι ο χρόνος σταματά
ο έρωτάς σου στο μηδέν
κι οι αναμνήσεις να μας καιν'.

Σκόνη και θρύψαλα να γίνομαι μαζί σου
θυμήσου όμως πόσα ξέχασες, θυμήσου
πόσα μου πήρες και τα έχασες, θυμήσου
πάντα στην ίδια διαδρομή εσύ να φεύγεις και μετά
σκόνη και θρύψαλα η ζωή.

Θα δυναμώσω την πλοκή
φαίνεται αυτό να σ' αδικεί
όμως συμβαίνουνε πολλά
όσο το τέλος προχωρά.

Είναι όλα αυτά εγωισμός
με μία λέξη χωρισμός
δεν θα μ' αλλάξεις, θα το δεις
μη λες μπορώ, δεν το μπορείς.

Σιωπή

στίχοι Παύλος Παυλίδης/μουσική Ξύλινα Σπαθιά

Παλιά φωτογραφία
στην άδεια παραλία
σιωπή
κοιτάζω απ' το μπαλκόνι
το δρόμο που θολώνει
η βροχή.

Λένε πως στη χώρα που ναυάγησες
βασιλεύουν οι μάγισσες
βουλιάζουνε
στο βυθό και σε βγάζουνε
στον αφρό.

Λένε πως μας άφηνες στα κύματα
φυλαχτά και μηνύματα
τα βρήκανε
τα παιδιά και χαθήκανε
ξαφνικά.

Η πόλη σαν καράβι
τα φώτα της ανάβει
γιορτή
θυμάμαι που γελούσες
να μείνω μου ζητούσες
παιδί.

Λένε πως στη χώρα που ναυάγησες
βασιλεύουν οι μάγισσες
βουλιάζουνε
στο βυθό και σε βγάζουνε
στον αφρό.

Μπλε ταξίδια

στίχοι Ηρώ Τριγώνη/μουσική Σταύρος Λάντσιας

Πάρε με απόψε, πάρε με
εκεί να ξενυχτήσω
και δεν θ' αφήσω τίποτα
εδώ για να γυρίσω
πάρε με απόψε, πάρε με
στο μπλε σου βύθισέ με
κι έτσι απαλά επάνω σου
τώρα προσγείωσέ με
σαν το κύμα.

Ρίξε με απόψε, ρίξε με
σε άλλες παραλίες
σε άλλους κόσμους να βρεθώ
σε νέες εμπειρίες
ρίξε με απόψε, ρίξε με
πάνω σε μια σχεδία
να δοκιμάζω τους καιρούς
του ανέμου τη μανία
σαν το κύμα.

Μπλε ταξίδια, μπλε ταξίδια
με τα μάτια σου πηγαίνω
χρώμα παίρνει η ζωή μου
σε λιμάνια άλλα βγαίνω
μπλε ταξίδια, μπλε ταξίδια
με τα μάτια σου πηγαίνω
και σκορπάω και μεθάω
με μυαλό παραδομένο
μπλε ταξίδια.

Στείλε με απόψε, στείλε με
να μάθω που τελειώνει
ο έρωτας κι ο ορίζοντας
όταν θα ξημερώνει
στείλε με απόψε, στείλε με
με λόγια που μετράνε
θα σε πιστέψω ό,τι κι αν πεις
κι οι νύχτες θα περνάνε
σαν το κύμα.

Μπλε ταξίδια, μπλε ταξίδια
με τα μάτια σου πηγαίνω
χρώμα παίρνει η ζωή μου
σε λιμάνια άλλα βγαίνω
μπλε ταξίδια, μπλε ταξίδια
με τα μάτια σου πηγαίνω
και σκορπάω και μεθάω
με μυαλό παραδομένο
μπλε ταξίδια.

Αγκαλιά

Δεν είναι εσύ

στίχοι/μουσική Πήγασος

Είναι Θεέ μου απίστευτο
σου μοιάζει εκπληκτικά
σα να 'χω μία δεύτερη ευκαιρία
έφυγες τόσο νωρίς
τόσο ξαφνικά
δεν ψάχνω δικαιολογία
είμαι μαζί του και περνάω μια χαρά
όλα έχουν φτιάξει
όλοι οι φίλοι μας τον δέχτηκαν απλά
γιατί σου μοιάζει.

Περπατάει σαν εσένα
κοιτάει σαν εσένα
μιλάει σαν εσένα
ρωτάει σαν εσένα
γελάει σαν εσένα
ζητάει σαν εσένα πολλά
καρδιοχτυπάει σαν εσένα
ξυπνάει σαν εσένα
πονάει σαν εσένα
ξεχνάει σαν εσένα
φιλάει σαν εσένα
αγαπάει σαν εσένα πολύ
μα δεν είναι εσύ.

Είναι ό,τι καλύτερο
κατάφερα να βρω
στα μάτια με λατρεία με κοιτάει
δείχνει να ενδιαφέρεται
για ό,τι κι αν μιλώ
το βλέπω πως στ' αλήθεια μ' αγαπάει
είμαι μαζί του και περνάω μια χαρά
όλα έχουν φτιάξει
όλοι οι φίλοι μας τον δέχτηκαν απλά
γιατί σου μοιάζει.

Είχα ανάγκη

Κάθε φορά που με κοιτάζεις

στίχοι Ρεβέκκα Ρούσση/μουσική Στέφανος Κορκολής

Κάθε φορά που με πληγώνεις θέλω να τρέξω να κρυφτώ
απ' όλα όσα εσύ δεν ξέρεις, από τον άλλο μου εαυτό
μα όπου κι αν είμαι είσαι μαζί μου και μ' αρρωσταίνει το γιατί
γιατί εκεί που κλαίει η αγάπη ο εγωισμός κάνει γιορτή.

Κάθε φορά που με τρομάζεις με μια κουβέντα τυπική
θέλω να μπω να ταξιδέψω στην αύρα μου την παιδική
μα όπου κι αν είσαι είμαι μαζί σου και με πονάει το γιατί
γιατί εκεί που κλαίει η αλήθεια η μοναξιά κάνει γιορτή.

Μα αυτή η αγάπη χάνει χρόνια, χάνει λέξεις
χάνει όρκους και στιγμές
κι εγώ αντέχω που δε σ' έχω κι όμως σ' έχω
έλα σ' αφήνω στην καρδιά μου αν το θες.

Κάθε φορά που με κοιτάζεις παίρνω τον ήλιο αγκαλιά
κι όταν τα μάτια χαμηλώνεις θέλω να πέσω στη φωτιά
μα όπου κι αν είσαι είμαι μαζί σου και μη ρωτήσεις το γιατί
γιατί όταν βγαίνει ουράνιο τόξο ο ουρανός κάνει γιορτή.

Αυτή η αγάπη χάνει χρόνια, χάνει λέξεις
χάνει όρκους και στιγμές
κι εγώ αντέχω που δε σ' έχω κι όμως σ' έχω
έλα σ' αφήνω στην καρδιά μου αν το θες.

Κάθε φορά που με πληγώνεις θέλω να τρέξω να κρυφτώ
κάθε φορά.

Το τρυφερό σου ροζ

στίχοι Μαριαννίνα Κριεζή/μουσική Λάκης Παπαδόπουλος

Κι όταν μου φύγεις πώς θ αντέξω
να ξαναπάω να ξαναπαίξω
παιχνίδια ασπρόμαυρα
χωρίς εσένα πώς θα ζήσω
τώρα που μ' άνοιξες το γκρίζο
να δω τα χρώματα;

Δεν είναι ο κόσμος πουθενά
πιο τρυφερός απ' το δικό σου ροζ
πιο απαγορευμένος
κι από το μοβ σου πιο θλιμμένος.

Κι εγώ βαθιά μες στο φιλί σου
στο λαμπερό πορτοκαλί σου
είδα το κάψιμο
ό,τι ξεχνάς δε σε ξεχνάει
σκιά σκουριάς και προχωράει
πάνω στο πράσινο.

Κοιμήσου κι αύριο θυμήσου
πόσο μακριά στο θαλασσί σου
εγώ ταξίδεψα
εγώ τον αναστεναγμό σου
μέσα στο χρυσοκόκκινό σου
ηλιοβασίλεψα.

Δεν είναι ο κόσμος πουθενά
πιο τρυφερός απ' το δικό σου ροζ
πιο απαγορευμένος
κι από το μοβ σου πιο θλιμμένος.

Τι τραγούδι να σου πω

στίχοι Παναγιώτης Κατσιμάνης/μουσική Δημήτρης Μητσοτάκης

Τι τραγούδι να σου πω που να σε ξέρει
να 'ναι εκεί όταν γελάς κι όταν φοβάσαι
να' 'ναι εκεί όταν μεθάς κι όταν λυπάσαι
κι όταν κρύβεσαι στης μοναξιάς τα μέρη.

Τι τραγούδι να σου πω
εκεί που πας
να μη μοιάζει με κανένα
μα να μοιάζει μ' όλα όσα αγαπάς.

Τι τραγούδι να σου πω, που να 'χει αέρα
σαν κι αυτά μες στις κασέτες που 'χουν λιώσει
γιατί πάτησαν το χρόνο, σ' έχουν νιώσει
πήραν, σήκωσαν το φως κι εδώ το φέραν.

Τι τραγούδι να σου πω, χωρίς ουσία
να το φτύνουν οι σοφοί κι οι μπερδεμένοι
να γεννιέται στα ρηχά κι εκεί να μένει
να μην έχει λάμψη, ούτε αξία...

Μα να φέγγει στη δική σου καταχνιά...

Έχω μια αγάπη Για Σένα

στίχοι Τάσος Βουγιατζής/μουσική Σόλων Αποστολάκης

Κοίτα με, κι αν είμαι αυτό που γυρεύεις
στ' άγνωστο, μόνος ξανά μην πηγαίνεις
ψάξε με, έχω βαθιά μου κρυμμένο
τ' όνειρο, που το 'χες χρόνια χαμένο.

Έχω μια αγάπη για σένα
κόκκινη όπως το αίμα
φλόγα το χάδι, τα βράδια ανάβει φωτιές
έχω μια αγάπη στα χείλια
τρέχει τις νύχτες με χίλια
να 'ρθει κοντά σου, αγάπη μου γεια σου, να λες.

Κοίτα με, κι αν είμαι αυτό που ζητούσες
στ' άγνωστο, στις ερημιές που γυρνούσες
ψάξε με, παρ' τη ζωή μου απ' το χέρι
μάτια μου, πόσα η καρδιά σου δεν ξέρει.

Κάποιος γιορτάζει

στίχοι Λάκης Παππάς/μουσική Γιάννης Αργύρης

Σαν να 'ταν όνειρο απόψε
γέλια χαρές με ξυπνήσαν
λες και να γιόρταζε όλη η γη
χρόνια πολλά ακουγόνταν
να ζήσεις χίλια χρόνια
καθένας έλεγε μιαν ευχή.

Νόμιζα πως ονειρευόμουν
ψίθυροι μοιάζαν μακρινοί
σα να τραγούδαγαν
ποτάμια, πουλιά και ουρανοί.

Κάποιος γιορτάζει, πού να ξέρω
πού να θυμάμαι, τι να πω
κάποιος γιορτάζει κι ησυχάζει
δε με νοιάζει
κάποιος γιορτάζει μα το βρήκα
είμαι εγώ.

Ζω (Μαύρα φεγγάρια)

στίχοι Άννα Μπιθικώτση/μουσική Μιχάλης Καπούλας

Μαύρα φεγγάρια μου του έρωτα σκιές
ζωή μου ανατέλλεις σε μαύρα μάτια
μαύρα φεγγάρια μου για νύχτες φλογερές
στης Αφρικής το φως μαύρα παλάτια.

Ζω, στο φιλί, στο κορμί
στο μετά και στο πριν
ζω, πανικός μου εσύ
όλα είσαι εσύ.

Μαύρα φεγγάρια τα μαύρα μάτια σου
εγώ κοιμάμαι στα σκαλοπάτια σου
μαύρα φεγγάρια μου αθώες ενοχές
υπάρχω κι ανασαίνω στους ουρανούς σου.

Μαύρα φεγγάρια μου του πόθου εντολές
ζωή σε ποια οθόνη γίνεσαι έργο.

Δεν είσαι εδώ

Στάλσιμο

στίχοι Διονύσης Καψάλης/μουσική Δημήτρης Παπαδημητρίου

Ποιο τραγούδι, πικρός αδερφός
στη μικρή θα σε φέρει πατρίδα
γαλανή μου ελπίδα και φως
πάνε χρόνια κι ακόμη δε σ' είδα.

Ποιο πουλί, ποιο καλό περιστέρι
ποια λευκά με το κύμα φτερά
ποιο να στείλω της νύχτας αστέρι
να χωρίσει τα μαύρα νερά.

Ήσουν φως στο κορμί μου, πορφύρα
ήσουν άνεμος κι έγινες μοίρα
ποιος σκοπός θα σε φέρει κρυφός
ποιο τραγούδι, νεκρός αδερφός.

Ποιο καράβι και μαύρος καπνός
κι ανοιχτές του βυθού ανεμώνες
ποιος σε κλείνει βαρύς ουρανός
και ποιοι μάγοι σε πήραν χειμώνες.

Και ποια χρώματα, ποιο σιντριβάνι
την παλιά μου ανοίγουν πληγή
ποια πηγή όταν θα 'χω πεθάνει
θα σου δώσει νερό σ' άλλη γη.

Ήσουν φως στο κορμί μου, πορφύρα
ήσουν άνεμος κι έγινες μοίρα
ποια φωνή θα με βγάλει στο φως
ποιο τραγούδι, νεκρός αδερφός.

Τελειώσαμε λοιπόν

στίχοι Γιάννης Πάριος/μουσική Θανάσης Πολυκανδριώτης

Σκυφτοί μιλάμε απόψε σιγανά
κι οι λέξεις μας πεθαίνουν σε μιαν άκρια
πουλί ο χωρισμός που φτερουγά
στα μάτια μας που κλαίνε δίχως δάκρυα.

Τελειώσαμε λοιπόν και τι να πούμε
το δάκρυ μας σταγόνα που παγώνει
τα λόγια μας στα χείλη ξεψυχούνε
κι η νύχτα πάλι νύχτα ξημερώνει.

Σκυφτός κι ο ουρανός μας χαιρετά
που ξέρει μυστικά μας αφανέρωτα
και στέλνει κάποιο σύννεφο δειλά
να κλάψει τον χαμένο μας τον έρωτα.

Αλλιώτικη μέρα

στίχοι Τασούλα Θωμαΐδου/μουσική Τάκης Μπουγάς

Ξύπνησα κεφάτη το πρωί
έδιωξα από πάνω μου τη γκρίνια
έγιναν τα μάτια μου λουστρίνια
πήρα τη ζωή μου απ' την αρχή.

Κοίταξα την πόλη τρυφερά
έδιωξα το σύννεφο το γκρίζο
ένιωσα σαν άστρο να γυαλίζω
μέσα σε ανθρωπάκια σκοτεινά.

Αλλιώτικη μέρα
ανάβω φωτιά
σου λέω καλημέρα
σε παίρνω αγκαλιά.

Αλλιώτικη μέρα
καλό ξαφνικό
μαζί με όλα τ' άλλα
και μένα αγαπώ
μ' αγαπώ.

Μέτρησα τον κόσμο δυό φορές
μέσα στα απλά είναι τα ωραία
όπως όταν είμαστε παρέα
τι καλό που κάνει ένας καφές.

Μέσα απο παράπονα συρτά
ξέφυγαν κι αλλάξαν οι ρυθμοί μου
σήμερα γιορτάζει η ψυχή μου
κι όλα θα τα δω χρωματιστά.

Αλλιώτικη μέρα
ανάβω φωτιά
σου λέω καλημέρα
σε παίρνω αγκαλιά.

Αλλιώτικη μέρα
καλό ξαφνικό
μαζί με όλα τ' άλλα
και μένα αγαπώ
μ' αγαπώ.

Ο λύκος

(στίχοι/μουσική Αρλέτα)

Είναι δώδεκα η ώρα
είναι η ώρα των τρελών
κάπου θα σε συναντήσω
κάπου θα σε βρω.

Στα κελιά τους οι ανθρώποι
ύπνο κάνουν ελαφρό
είναι ελεύθεροι οι δρόμοι
για κυνηγητό.

Είναι δώδεκα η ώρα
είναι η ώρα των τρελών
βραχνό γέλιο αν ακούσεις
κλείσε το ρολό.

Λύκε, λύκε μου, καλέ μου
λύκε, λύκε μου, είσαι εδώ;
βγαίνω από τη φωλιά μου
και σε κυνηγώ.

Λύκε, λύκε μου, καλέ μου
λύκε, λύκε μου, είσαι εδώ;
είσαι η μόνη μου ελπίδα
και σ' ακολουθώ.

Όμορφό μου προβατάκι
τι γυρεύεις μες στο δρόμο
είμαστε όλοι μπερδεμένοι
στο δικό του νόμο.

Δόντια βγάζουνε τ' αστέρια
νύχια φύτρωσαν στους δρόμους
ξέφρενη η νύχτα παίζει
κλέφτες και αστυνόμους.

Όταν πέφτει το σκοτάδι
βγαίνει ο λύκος στην πλατεία
στη χαμένη πολιτεία
και ζητά τροφή.

Κλειδωμένα είναι τ' αρνάκια
ζαχαρένιο το κλειδί
κάτι απόμερα παγκάκια
θάμνοι και σιωπή.

Λύκε, λύκε μου, καλέ μου
λύκε, λύκε μου, είσαι εκεί;
είναι η άγρια πλευρά σου
που με συγκινεί.

Είναι δώδεκα η ώρα
είναι η ώρα των τρελών
όπου ανθίζει το σκοτάδι
όπου ανθίζει το σκοτάδι.

Είναι δώδεκα η ώρα
είναι η ώρα των τρελών
κάπου θα σε συναντήσω
κάπου θα σε βρω.