Ο λύκος

(στίχοι/μουσική Αρλέτα)

Είναι δώδεκα η ώρα
είναι η ώρα των τρελών
κάπου θα σε συναντήσω
κάπου θα σε βρω.

Στα κελιά τους οι ανθρώποι
ύπνο κάνουν ελαφρό
είναι ελεύθεροι οι δρόμοι
για κυνηγητό.

Είναι δώδεκα η ώρα
είναι η ώρα των τρελών
βραχνό γέλιο αν ακούσεις
κλείσε το ρολό.

Λύκε, λύκε μου, καλέ μου
λύκε, λύκε μου, είσαι εδώ;
βγαίνω από τη φωλιά μου
και σε κυνηγώ.

Λύκε, λύκε μου, καλέ μου
λύκε, λύκε μου, είσαι εδώ;
είσαι η μόνη μου ελπίδα
και σ' ακολουθώ.

Όμορφό μου προβατάκι
τι γυρεύεις μες στο δρόμο
είμαστε όλοι μπερδεμένοι
στο δικό του νόμο.

Δόντια βγάζουνε τ' αστέρια
νύχια φύτρωσαν στους δρόμους
ξέφρενη η νύχτα παίζει
κλέφτες και αστυνόμους.

Όταν πέφτει το σκοτάδι
βγαίνει ο λύκος στην πλατεία
στη χαμένη πολιτεία
και ζητά τροφή.

Κλειδωμένα είναι τ' αρνάκια
ζαχαρένιο το κλειδί
κάτι απόμερα παγκάκια
θάμνοι και σιωπή.

Λύκε, λύκε μου, καλέ μου
λύκε, λύκε μου, είσαι εκεί;
είναι η άγρια πλευρά σου
που με συγκινεί.

Είναι δώδεκα η ώρα
είναι η ώρα των τρελών
όπου ανθίζει το σκοτάδι
όπου ανθίζει το σκοτάδι.

Είναι δώδεκα η ώρα
είναι η ώρα των τρελών
κάπου θα σε συναντήσω
κάπου θα σε βρω.