Δευτέρα 14 Φεβρουαρίου 2011

Το τρυφερό σου ροζ



στίχοι Μαριαννίνα Κριεζή/μουσική Λάκης Παπαδόπουλος

Κι όταν μου φύγεις πώς θ αντέξω
να ξαναπάω να ξαναπαίξω
παιχνίδια ασπρόμαυρα
χωρίς εσένα πώς θα ζήσω
τώρα που μ' άνοιξες το γκρίζο
να δω τα χρώματα;

Δεν είναι ο κόσμος πουθενά
πιο τρυφερός απ' το δικό σου ροζ
πιο απαγορευμένος
κι από το μοβ σου πιο θλιμμένος.

Κι εγώ βαθιά μες στο φιλί σου
στο λαμπερό πορτοκαλί σου
είδα το κάψιμο
ό,τι ξεχνάς δε σε ξεχνάει
σκιά σκουριάς και προχωράει
πάνω στο πράσινο.

Κοιμήσου κι αύριο θυμήσου
πόσο μακριά στο θαλασσί σου
εγώ ταξίδεψα
εγώ τον αναστεναγμό σου
μέσα στο χρυσοκόκκινό σου
ηλιοβασίλεψα.

Δεν είναι ο κόσμος πουθενά
πιο τρυφερός απ' το δικό σου ροζ
πιο απαγορευμένος
κι από το μοβ σου πιο θλιμμένος.

3 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Τρυφερούλι πέρασα να σου αφήσω την καλησπέρα μου...

Κι ένα φιλί γαλάζιο να το ανακατέψεις με τα ροζ σου...

Πανδώρα είπε...

Καλώς το κι ας άργησε.
Τι να βγάζουν το γαλάζιο με το ροζ μαζί; Κάτι σε λιλά νομίζω. Μ' αρέσει! Να βάλω και λίγο κίτρινο να δούμε που θα μας πάει;

Πάρε ένα κίτρινο φιλί για να δεις αν ταιριάζει στα γαλάζια σου και μου λες

Γιώργος είπε...

Καλησπέρα..

Επίτρεψέ μου να μην σχολιάσω την Πρωτοψάλτη..

Αυτό όμως ναι.. Τόσο τρυφερό και όμορφο.. Αγαπημένη Μαριανίνα..

:-)