Σάββατο 13 Νοεμβρίου 2010
Πόσο σε θέλω
(στίχοι Γιάννης (Μπαχ) Σπυρόπουλος/μουσική Λαυρέντης Μαχαιρίτσας)
Στην άκρη του απείρου
στιγμούλα του ονείρου
σταγόνα που στάζει
πόσο σου μοιάζει.
Φωτιά και αέρα
στον κόσμο φοβέρα
στη νύχτα ουρλιάζει
πώς σε τρομάζει.
Σου μοιάζει η σελήνη
πού να 'βρω γαλήνη
στον Άδη ανατέλλω
πόσο σε θέλω.
Κόντρα στους νόμους
ερήμου προφήτης
σημάδια στην άμμο
που απόψε θα σβήσεις.
Ασπρόμαυρο μέλλον
σκυφτός μετανάστης
σταθμός στο ραδιόφωνο
που πρέπει ν' αλλάξεις.
Σου μοιάζει η σελήνη
πού να' βρω γαλήνη
στον Άδη ανατέλλω
πόσο σε θέλω.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
2 σχόλια:
Το τραγουδάκι αυτό του Μαχαιρίτσα πρωτοακούστηκε από τους Τερμίτες, το τότε συγκρότημά του. Ωραία το λένε τα δυο κορίτσια. Άλλωστε το έχουν τραγουδήσει σχεδόν όλοι οι τραγουδιστές και οι τραγουδίστριες. Προτιμώ την εκτέλεση από τον Σάκη Μπουλά, όσο κουφό κι αν ακούγεται αυτό. Νομίζω ότι το συγκεκριμένο και το Φλασάκι τα ερμηνεύει μοναδικά.
Θα μου πεις, τι σου λέω τώρα. Αυτό είναι το ζητούμενο ή αυτό καθεαυτό το τραγούδι, όποιος και να το ερμηνεύει; Σωστό κι αυτό.
Κρατάω το τετράστιχο που αγαπάω ιδιαίτερα:
"Κόντρα στους νόμους
ερήμου προφήτης
σημάδια στην άμμο
που απόψε θα σβήσεις"
Πρωινά φιλιά από την έρημο του κόσμου...
Όοοοοοχιιιι! Δεν θα σου πω κουβέντα για την ανάλυση και για τον Μπουλά σου! Σιγά να μη σου πω!
Το ήξερα ότι αυτό το τετράστιχο θα διάλεγες! Είναι εκείνο που σε αντιπροσωπεύει εξάλλου.
Φιλί θάλασσα στο φιλί της ερήμου σου
Δημοσίευση σχολίου