H ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΓΥΝΑΙΚΑ ΟΝΕΙΡΕΥΕΤΑΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΓΙΑ ΝΑ ΠΡΟΞΕΝΕΙ ΕΥΤΥΧΙΑ ΠΑΡΑ ΓΙΑ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΗ Η ΙΔΙΑ
Δευτέρα 11 Απριλίου 2011
Φεύγα
στίχοι Γιώργος Κορδέλλας/μουσική Δημήτρης Παπαδημητρίου
Μια νύχτα σαν κι αυτή
μέσα στην υγρή σιωπή
ξεγλυστρώ, τη μικρή μου αμαρτία
να συναντήσω, να συναντήσω.
Στης νύχτας τη σκιά
και στην αγκαλιά, παλιάς
ηδονής, σκοτεινής και πλανεύτρας
κρύβομαι πάλι, κρύβομαι πάλι.
Φεύγα.
Πως βρέθηκα εδώ
ποιο ακολουθώ κρυφό
της ψυχής σκοτεινό μονοπάτι
πως να γυρίσω, πως να γυρίσω.
Στης φυγής μου το κορμί
ανασαίνω
απ' του χθες τη φυλακή
ξεμακραίνω.
Φεύγα.
Πως βρέθηκα εδώ
και ακροβατώ γυμνή
στη σκηνή δίχως μάσκα και λόγια
πως να ξεφύγω, πως να ξεφύγω.
Φεύγα.
Δευτέρα 4 Απριλίου 2011
Κόψε και μοίρασε
στίχοι Λίνα Δημοπούλου/μουσική Αντώνης Μιτζέλος
Τι άλλαξε; τι χάλασε;
λες και πάνω στο διάφανο φως
μελάνι στάλαξε.
Πού χάνεσαι; πού τρέχει το βλέμμα;
ποια αλήθεια μου κρύβει ο καπνός
ή μήπως κρύβει ψέμα;
Θα κοιτώ στα μάτια σου
θα ρωτάω μέχρι να μου πεις
θα χτυπώ στα βράχια σου
ως το τέλος της σιωπής.
Τι ξέφτισε; τι έσπασε;
λες και επάνω μου χούφτες γυαλιά
η νύχτα πέταξε.
Ποιος έφταιξε και ποιον ν' αθωώσω;
να σε πάρω ξανά αγκαλιά
ή μήπως να θυμώσω;
Θα κοιτώ στα μάτια σου
θα ρωτάω μέχρι να μου πεις
θα χτυπώ στα βράχια σου
ως το τέλος της σιωπής.
Κόψε και μοίρασε στα δύο
πάντα η αγάπη θέλει δύο
δυο να γελούν στο ίδιο αστείο
δυο να ζεσταίνουνε το κρύο
δυο να μοιράζονται αμαρτία και θεό.
Κόψε και μοίρασε στα δυο
πάντα η αγάπη θέλει δυο
δυο μονομάχους στο πεδίο
δυο στο μαζί και στο αντίο
δυο να μοιράζονται τα πάντα ή το κενό.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)