Να με θυμάσαι και να μ'αγαπάς

(μουσική Σταύρος Ξαρχάκος/στίχοι Βαγγέλης Γκούφας)

Στα μάτια παίζει τ' άστρο της αυγής
ο ήλιος πλένει τ' όνειρο της γης
πλατύ ποτάμι η αγάπη και βαθύ
κουράστηκε και πάει να κοιμηθεί.

Για ποιο ταξίδι κίνησες να πας
να με θυμάσαι και να μ' αγαπάς
σου κλέβει η ανατολή μικρό φιλί.

Στα χείλη καίει πικρό μικρό φιλί
ποιο μακρινό ταξίδι σε καλεί
θα φύγεις ξένε, άσπρα τα πανιά
παραμονεύει η λησμονιά.

Για ποιο ταξίδι κίνησες να πας
να με θυμάσαι και να μ' αγαπάς
σου κλέβει η ανατολή μικρό φιλί.

Όταν στον θεό μιλώ

Καλά Χριστούγεννα!

Μου 'ταξες ταξίδι να με πας

Γράμμα στην αγάπη

Αναίμακτα εγκλήματα

Στάσου πού πας

Πέφτει το φεγγάρι

(στίχοι Γιάννης Δόξας/μουσική Jose Maria Cano)

Το φεγγάρι πέφτει
μέσα στον καθρέφτη
κι όπως το κοιτάζω
πάνω του διαβάζω
φοβερά μυστικά
κι όπως το κοιτάζω
μια ψυχή του τάζω
μη τα πει πουθενά.

Το φεγγάρι πέφτει στο σεντόνι
πώς φοβάμαι τώρα που 'μαι μόνη
πέφτει στο κρεβάτι
πού να κλείσω μάτι
μέσα στις ενοχές
πέφτει στο σεντόνι
και το τσαλακώνει
και βουλιάζω στο χτες.

Εκεί ψηλά το φεγγάρι
είδε πόσες φορές
σ' είχα κάνει να κλαις
και στο χρώσταγε χάρη
τις παλιές σου πληγές
έκανε προσευχές
πέφτει το φεγγάρι.

Το φεγγάρι μες στο πρόσωπό μου
χθες το βράδυ μπήκες στ' όνειρό μου
έκοψα το νήμα
και μου κάνεις σήμα
να πληρώσω το κρίμα
σ' έκανα το θύμα
κι όμως μ' ένα βήμα
θα με πάρει το κύμα.

Εκεί ψηλά το φεγγάρι
είδε πόσες φορές
σ' είχα κάνει να κλαις
και στο χρώσταγε χάρη
τις παλιές σου πληγές
έκανε προσευχές
πέφτει το φεγγάρι.

Το φεγγάρι πέφτει στα μαλλιά μου
έχεις γίνει τώρα η σκιά μου
πόσα σου 'χω κάνει
μια ζωή δε φτάνει
να πληρώνω για χτες
πέφτει το φεγγάρι
πέφτει και το ζάρι
που μετράει ενοχές.

Εκεί ψηλά το φεγγάρι
είδε πόσες φορές
σ' είχα κάνει να κλαις
και στο χρώσταγε χάρη
τις παλιές σου πληγές
έκανε προσευχές
πέφτει το φεγγάρι.

Το φεγγάρι πέφτει στην πλατεία
τώρα περιμένει τιμωρία
όρκο θα σου δώσω
πως θα μετανιώσω
που σε πλήγωσα τόσο
πέφτει το φεγγάρι
κι όπως με κοιτάζει
να πληρώσω διατάζει.

Το μαύρο κουτί

(στίχοι/μουσική Μελίνα Τανάγρη)

Όποιος ανοίξει τα φτερά
και κάνει βόλτες στα ψηλά
ό,τι κι' αν πει εκείνος μέσα του το ξέρει
τίποτα δεν ορίζει πια
κι' η φλογισμένη του καρδιά
εκεί ψηλά κάνει παιχνίδι με μαχαίρι.

Κι' είναι το μαύρο το κουτί ό,τι απομένει
από την πτήση του εκείνη την τρελή
μέσ' στα συντρίμμια η αλήθεια είναι κρυμμένη
κι' αυτή πληρώθηκε με αίμα και ζωή.

Εσύ που αγάπησες πολύ
μ' ένα τσιγγάνικο βιολί
αυτό που φλέγεται εσύ θες να το κάψεις
θα το τραβήξεις το σκοινί
δεν θα μετρήσεις αντοχή
μέσα στο πείσμα και στο πάθος σου θα λάμψεις.

Κι' είναι το μαύρο το κουτί ό,τι απομένει
από την πτήση σου εκείνη την τρελή
μέσ' στα συντρίμμια η αλήθεια είναι κρυμμένη
κι' αυτή πληρώθηκε με αίμα και ζωή.

Μου 'χανε δώσει συμβουλές
κι' είδα του κόσμου τις πληγές
μα δίχως πόνο είναι το τραύμα μόνο λέξεις
και την ορμή του ποταμού
και την πλημμύρα του νερού
με το χεράκι σου πώς να τα συμμαζέψεις.

Κι' είναι το μαύρο το κουτί ό,τι απομένει
από την πτήση μου εκείνη την τρελή
μεσ' στα συντρίμμια η αλήθεια είναι κρυμμένη
κι' αυτή πληρώθηκε με αίμα και ζωή.